Η ψωρίαση είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος, η βαρύτητα της οποίας ποικίλλει. Παλαιότερα θεωρείτο ως μια «απλή δερματολογική ασθένεια», ωστόσο, φαίνεται ότι υπάρχει σαφής συσχετισμός της νόσου με μια σειρά συστηματικών νοσημάτων και καταστάσεων, όπως η ψωριασική αρθρίτιδα, τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (νόσος Crohn, ελκώδη κολίτιδα), η καρδιαγγειακή νόσος, η αθηροσκλήρυνση, το μεταβολικό σύνδρομο, η αντίσταση στην ινσουλίνη, το λιπώδες ήπαρ και η κατάθλιψη, που σημαίνει ότι οι ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή ψωρίαση παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών συννοσηροτήτων.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ψωρίασης, με συχνότερο την ψωρίαση κατά πλάκες. Τραύματα, λοιμώξεις, στρες, καθώς και ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν έξαρση της νόσου. Πρόκειται για μια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές συνέπειες και να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής των ασθενών.

Φυσική Εξέταση

Οι βλάβες αποτελούνται από σαφώς αφοριζόμενες, ερυθρές πλάκες με λευκωπά λέπια, που συνήθως ανευρίσκονται συμμετρικά στους αγκώνες, στα γόνατα, στο τριχωτό κεφαλής και στους γλουτούς. Μερικές φορές μπορεί να παρουσιάζονται στα σημεία πτυχών του δέρματος (ανάστροφη ψωρίαση). Η ψωρίαση μερικές φορές συνοδεύεται από κνησμό, ενώ η αφαίρεση των λεπιών του δέρματος προκαλεί στικτή αιμορραγία (σημείο Auspitz).

Οι τραυματισμοί (ακόμα και με τη μορφή κνησμού ή αποκόλλησης λεπιών) είναι δυνατόν να επιδεινώσουν προϋπάρχουσες βλάβες ή / και να αποτελέσουν αιτία εκφύσεων νέων βλαβών (σημείο Koebner). Οι βλάβες μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλές, σε μία περιοχή του σώματος ή σε ολόκληρο το σώμα. Ενδέχεται να υπάρχει συμμετοχή των ονύχων (αλλαγές στο σχήμα, στο χρώμα και στην επιφάνεια των νυχιών) και/ή των αρθρώσεων.

Θεραπεία

  • Τοπικά σκευάσματα πίσσας ή ανθραλίνης
  • Τοπικά κορτικοστεροειδή
  • Τοπικά ανάλογα βιταμίνης D3
  • Τοπικά ή από το στόμα ρετινοειδή
  • Φωτοθεραπεία
  • Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα (κυκλοσπορίνη, μεθοτρεξάτη, αζαθειοπρίνη)
  • Βιολογικοί παράγοντες